Kadınlar erkeklere imamlık yapabilir mi?

Kadının erkeklere imamlık yapması, bütün mezheplere göre caiz değildir (İbn-i Âbidîn, Reddü’l-muhtâr, I, 369, 388; Abdurrahman el-Cezîrî, Kitabu’l-Fıkh ale’l-mezâhibi’l-erbea, I, 409). Hz. Peygamber (s.a.s.)’in Ümmü Varaka’ya kendi ev halkına imamlık yapabileceği yönünde verdiği izin, sadece ona özel bir uygulama olarak değerlendirilmiştir (Ebû Dâvûd, Salât 61; Beyhakî, es-Sünenü’l-Kübrâ, I, 456). Hz. Peygamber (s.a.s.)’in “Dikkat edin! Hiçbir kadın erkeğe imam olmasın” (İbn Mâce, Salât, 78; Beyhakî, es-Sünenü’l-Kübrâ, III, 347) şeklindeki buyruğu da bunu göstermektedir. Nitekim asr-ı saadet de dâhil olmak üzere tarihi süreç içinde bunun bir başka örneği de görülmemiştir. Bunu caiz görmek, dinde olmayan bir şeyi dine sokmaktır ki buna bid’at denilir. Hz. Peygamber (s.a.s.) bid’atin dalalet olduğunu haber vermiştir (Buhârî, Cuma 14; Ebû Dâvud, Sünen, 6).